مـائده ای آسـمانی به قداسـت "کوثـر "

بسم رب الحسین تو برایم با همه فرق... ای وای آقا... ببینم... فرقتان چه شده؟؟   در این شبهایی که اهل آسمان و زمین در اضطرارند، اضطرار مسکینان عالم، یتیمان عالم، کودکان تشنه و گرسنه و بی لباس... را فراموش نکنیم. آرزویمان یتیم نوازی همه یتیمان عالم باشد انشالله ...

بسم رب الحسین بشتاب...!   تازه فهمیده بود.. دوید تا که بگوید: امیر نرو نقشه قتل تو را دارند... ناگهان صدایی بلند شد امیرالمومنین را ضربت زدند که هنگامه فزت و رب الکعبه در اهل زمین و آسمان پیچید... ای وای ..! فدای پاهای سست ات ... ای حجربن عدی   متن بالا را که میخواندم ، در خود مرور میکردم چه فرصت هایی که بود و از دست دادم چه نسیم های رحمتی که  از قرار گرفتن در مسیر وزیدنشان غفلت کردم چه حجت های بالغه ای از قرآن که آموختم و عمل نکردم چه آیات بیناتی که شنیدم و به جان ننشاندم چه زمانهای باشکوهی که میتوانستم آنها را به برکت کارهای خیر خدایی سازم و نکردم ...

با هر اشکی که در محفل پر ملائکه اش میریزم.. با هر سینه ای که میزنم.. با هر دستی که از شدت حزن بر پایم میزنم.. با هر بغضی که برایش فرو میدهم.. خالصانه،‌عاجزانه و مضطرانه........ از خداوند میخواهم وقف کردن تو را فرزندم بر مولایمان ابا عبدالله! قائم شدن تو را نور چشمم در راه ابا عبدالله! شاهد شدن تو را در راه اباعبدالله! و! بخشیدن تو را بر مولایمان اباعبدالله! ای کاش لایق بخشیدن به" آقا "شوی.. ای پاره تنم: بچه های آقایمان اماممان حسین(ع) منتظرند... منتظر نسلی باصلابت، قوام، کریم، شهید.. منتظر مجاهدانی که اقامه کنند دعوی حق ولی خدا ...

میدانم برای عاقبت به خیر شدنت برای طیب ولادتت، برای نشاندار کردنت در آسمان، برای قوام شدنت.. باید خداحافضی کنم ! باید با همه گناهان خداحافظی کنم.! باید رهاشوم خالی شوم از هر چه بوی دوری از خدا را میدهد.. باید پاک شوم از همه رنگهای دنیایی، تعلقات توهمی .. باید جهاد کنم.. باید عاشقی کنم.. باید آزاد شوم از هوس های آنی و زودگذر.. فرزندم از اینکه ماوای خوبی در دوران جنینی برایت نیستم با همه وجودم از خداوند طلب استغفار میکنم   ...

  یا ابا عبدالله ، مولا جانم "قربان آن اعضای تن ات که با تک تکشان خدا را شکر کردی" ...

" السلام علیک یا ابا عبدالله" احیای رباب... زیر لب جوشن صغیر تن میکرد... علی اصغرش را.. ...

       شکرانه سلامت ما و فرزندان ما ، عمری عبادت خالصانه است توجه به داراییهای بیشماری که خداوند به ما داده است ما را در مسیر شکرش راه میندازد ولادت فرزندانمان با سلامت جسم و تعادل قوا، موهبت و معجزه ای است الهی که شکری مداوم و پیوسته را می طلبد و میتواند فراهم کننده زمینه بسیاری از خیرات و برکات و جریانات الهی برای شما و ایشان باشد ...

همه ما برای فرزندانمون اسم انتخاب میکنیم اما آیا تا به حال به این فکر کرده ایم که میشود برای آنها لقب هم انتخاب کنیم؟ انتخاب القاب متناسب با غایات و اهدافی که برای رشد فرزندانمون نیت و طلب کرده ایم میتواند بسیار موثر در ارتقاء  وجودی آنها باشد به عنوان مثال در مواقعی که میخواهیم آنها را تشویق کنیم با القاب بلند مرتبه شان آنها را صدا بزنیم مثل اولوالالباب، اولوالید، اولوالابصار، تبارک، خیر کثیر، برکت و... و مواقعی که کارهای خطا انجام میدهند با القاب متفاوتی آنها را خطاب کنیم البته مهم است در انتخاب این القاب کرامت فرزند حفظ شود مثل کچل جان،و..  مطمئن باشید فرز...

شنیدیم همه که میگن چهار ماه و ده روزگی اون موقعی است که حلول مبارک روح الهی در فرزندمان اتفاق می افتد.. همیشه از بچگی آرزو داشتم کاش وقتی از دنیا میخوام برم با وضو باشم آخه شنیده بودم که تو اون لحظه آدم فرشته ها رو ملاقات میکنه و خوب چه خوبه که با طهارت در محضرشون حاضر بشه موقع حلول روح هم انشالله ما با ملائک و فرشتگان ملاقاتی خواهیم داشت هر چند شاید نفهمیم انشالله همه سعی کنیم  در دوران بارداری با دائم الوضو بودنمان ، میزبان ملائک  باشیم آخه تو این نه ماه ما خیلی مهمونای قدسی اطرافمون میان و میرن و خلاصه تحویلمون میگیرن شاید  با طهارتمون ما رو هم تو بزمشون صدا کردن ...